Szkło aktywne nazywane jest także dynamicznym lub inteligentnym – głównie z uwagi na swoje nietypowe właściwości. Umożliwia reagowanie na zmienne warunki panujące w otoczeniu, a także sprzyja niebanalnym aranżacjom wnętrz. Jakie rodzaje szkła aktywnego warto znać?
Szkło dynamiczne świetnie sprawdza się w nowoczesnych budynkach, w których technologia wspiera komfort przebywania w pomieszczeniach. Pionierskie rozwiązania stopniowo wdrażane są w kolejnych realizacjach i coraz chętniej stosowane przez inwestorów.
Szkło aktywne ‒ o zmiennej przezierności, grzewcze czy z mikrożaluzjami?
Niezależnie od technologii zastosowanej w szkle aktywnym, podstawowa forma materiału jest podobna. Taka szyba składa się co najmniej z dwóch tafli, pomiędzy którymi umieszczona jest konstrukcja lub substancja mająca zapewnić pożądaną funkcjonalność. Szkło aktywne o zmiennej przezierności wykorzystuje technologię, w której do środka trafia zawiesina cząsteczek lub ciekłych kryształów. Po przyłożeniu energii elektrycznej o niskim napięciu cząsteczki ulegają uporządkowaniu. Efektem wizualnym jest zmiana szyby matowej w przezroczystą. Innym rodzajem szkła aktywnego są szyby grzewcze, które pozwalają ograniczyć przeciągi, osadzanie się pary wodnej i śniegu, a czasami nawet całkowicie zastąpić tradycyjne metody ogrzewania pomieszczeń. Niewidoczny system ogrzewania wykazuje niski pobór prądu i pozwala na stosowanie dużych przeszkleń nawet w domach położonych w chłodnym klimacie. Ciekawym rozwiązaniem jest także zastosowanie mikrożaluzji, które bazują na mechanizmie działania tradycyjnych żaluzji. Znajdują się one wewnątrz pakietu szyb zespolonych i są tak małe, że po zwinięciu nie widać ich gołym okiem. Pod wpływem działania prądu (podobnie jak w przypadku innych rodzajów szkła aktywnego) tworzą osłonę, która pozwala na zmniejszenie transmisji światła.
Szyby z ogniwami fotowoltaicznymi
Prawdziwą rewolucją w produkcji nowych rodzajów szkła jest zastosowanie przezroczystych ogniw fotowoltaicznych – działających w taki sposób jak te stosowane w panelach słonecznych. Jak to możliwe, że ogniwa fotowoltaiczne są niewidoczne? Dzięki najnowszym osiągnięciom w dziedzinie nanotechnologii wykorzystano w nich kropki kwantowe – półprzewodniki o wielkości od kilku do kilkudziesięciu nanometrów. Umieszczenie ich pomiędzy taflami szkła w szybie zespolonej skutkuje możliwością przetwarzania energii słonecznej w elektryczną. Pozwala także na filtrowanie promieniowania UV oraz ograniczenie ilości promieniowania IR przepuszczanego przez szybę. Dodatkowo kropki kwantowe mogą świecić na dowolny kolor, co stwarza nowe możliwości aranżacyjne. Konkurencją dla kropek kwantowych jest inny półprzewodnik – krzem, a także materiały perowskitowe. Do produkcji szyb z ogniwami fotowoltaicznymi często wykorzystuje się dodatkowe powłoki niskoemisyjne, których zadaniem jest poprawa parametrów szkła. Mogą one na przykład zapobiegać uciekaniu energii cieplnej z wnętrza pomieszczeń.
