Polska, tradycyjna kuchnia jest najlepsza. Nie ma wątpliwości – każdy, kto będzie miał w życiu okazję ją poznać, z całą pewnością zakocha się w niej bez pamięci. Istnieje niesamowicie liczne grono cudzoziemców, którzy będąc w Polsce – czy to w celach urlopowych, czy też po to, by zdobyć tu edukację – poznali tradycyjne, polskie potrawy i zapałali do nich gorącą miłością.
Tradycyjne pierogi
Któż nie kocha naszych rodzimych, swojskich pierogów, które przyrządzić można we wszystkich wręcz możliwych smakach? Na słodko, słono, z grzybami, gęsiną, morelami i słodkim serem czy też z żurawiną i czekoladą… Możliwości, jakie dają nam nasze wspaniałe, polskie pierogi są wręcz nieskończone. Dzięki temu bez problemu sprostają one oczekiwaniom praktycznie każdego. Trafiają w każde gusta dzięki świetnej oprawie z fachowo przygotowanego ciasta oraz idealnie wyważonym, świetnie dobranym składnikom składającym się na farsz. Również i ciasto może podlegać różnorodnym modyfikacjom. Do masy można przykładowo dodać szpinaku, by jako efekt końcowy uzyskać piękne, zielone ciasto, przywodzące swym wyglądem na myśl soczystą, żywą zieleń traw pokrywających polskie, zachwycające swą urodą łąki.
Polski kotlet schabowy
O polskich potrawach można by wręcz tworzyć swoiste poematy. Kolejnym ich bohaterem mógłby być bez dwóch zdań ukochany przez Polaków tradycyjny, polski schabowy. Jego sława dotarła już niemal do wszystkich krajów zarówno na wschód, jak i na zachód od naszej ojczyzny. W czym leży sekret wybornego, zapierającego dech w piersiach schabowego? Cóż, tę tajemnicę znają jedynie polskie gospodynie, które – jak głoszą przesłanki – gotują prawdopodobnie najlepiej na całym świecie. Kluczem do sukcesu są odpowiednio dobrane składniki, pochodzące rzecz jasna z naszej wspaniałej, polskiej prowincji. Najczęściej nietkniętej jeszcze siejącym postrach wśród ekologów GMO, który to skrót wręcz spędza im sen z powiek oraz sprawia, że niejeden włos jeży się na głowie. Innym czynnikiem zapewniającym sukces jest odpowiedni dobór proporcji tychże składników. A także połączenie ich z miłością i starannością, jak to potrafią jedynie polskie gospodynie z krwi i kości.
Gołąbki
Cóż byśmy my, nieszczęśni Polacy poczynili, gdyby któryś z naszych wspaniałomyślnych przodków nie wpadł na to, by sporządzić po raz pierwszy właśnie tę potrawę? Czym współczesne teściowe gościłyby swoich ulubionych zięciów, jak nie właśnie wspomnianym cudem kulinarnym, jakim są polskie gołąbki? Cóż, życie bez gołąbków z całą pewnością byłoby odrobinę smutniejsze oraz mniej barwne. Dlatego tak ważne jest przekazywanie z pokolenia na pokolenie sprawdzonych, jakże cennych receptur instruujących, jak sporządzić tę wspaniałą, tradycyjną potrawę.
Tradycyjne polskie zupy
Nie zapominajmy rzecz jasna o polskich zupach, stanowiących słodką, nierozwiązaną zagadkę dla wszystkich obcokrajowców. Co sprawia, iż są one tak tajemnicze? Jednym ze składających się na to elementów są z całą pewnością nazwy, na której niejeden cudzoziemiec niemal połamał sobie swój zagraniczny, nieprzyzwyczajony do naszych dźwięcznych głosek język.
Liderem jest zdecydowanie serwowany w Święta Bożego Narodzenia barszcz czerwony z uszkami. Kochają go wszyscy, od małego sepleniącego brzdąca, aż po statecznego starca, który w swoim życiu niejedno danie już widział. Połączenie polskich buraków oraz przepysznego ciasta, a także niezwykle smakowitego, grzybowego farszu sprawia, iż barszcz czerwony z uszkami jest daniem, za które niejeden dałby się pokroić. Idźmy dalej.
Kolejnym dobrodziejstwem naszych rodzimych, polskich kuchni jest bez wątpienia kapuśniak. Ten jest już nieco bardziej kontrowersyjnym elementem polskiej kuchni. Jedni go kochają, inni nigdy nie zdecydują się nań choćby spojrzeć. Niemniej jednak należy oddać mu należyty szacunek, który wzbudza kompozycja rodzimej kiszonej kapusty (jakże polski produkt!), ziemniaków (lub też pyr, jak zwać je wolą niektórzy) a także świeżej, soczystej marchwi.
Jak zrobić kapuśniak?
Cóż, niejedną nieszczęsną niewiastę dręczy to pytanie. Smutna prawda jest jednak taka, że jeśli nie otrzyma się przepisu w spadku po babci, żadna receptura odnaleziona w czeluściach internetu nie pomoże. Jedynie polskie gospodynie posiadają bowiem tego typu tajemne informacje, których byle komu wyjawiać rzecz jasna nie wolno. Książki na ten temat pisać próbowali liczni – jak jednak wiadomo, żadna nie odniosła nadzwyczajnego sukcesu. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego biedacy, którzy niejednokrotnie całe swoje życie poświęcili gromadzeniu przepisów (by móc je później wydać w formie książki) mogą prawdopodobnie uznać takie życie za stracone? Gdyż, niestety, jedynie przepisy pozyskane od doświadczonych, polskich gosposi są w stanie sprostać wymaganiom i dać życie przepysznym, tradycyjnym potrawom, które pokochali nie tylko obywatele malowniczego państwa środkowej Europy, zwanym Polską, ale i wszyscy, którzy kiedykolwiek mieli okazję posmakować tychże wspaniałych, zachwycających specjałów. Niech żyje polska kuchnia!